του Νίκου Παστελάκου
Το μπακάλικο του Ζαραμπούκα, Ψαρών 26 και Μαιζώνος στον Άγιο Παύλο, ήταν η μπακαλοταβέρνα της γειτονιάς μας και το παντοπωλείο που ψωνίζαμε. Κουμανταδόρος γενικός ο Τάκης. Ο άλλος αδελφός, ο Αντώνης, ήταν λίγο αφελής και άνθρωπος της εκκλησίας. Είχαν και μπακαλόγατο, τον Ναπολέοντα, που μας έφερνε τα ψώνια στο σπίτι μέσα στο διχτάκι.
Όταν ήμουν μικρός με έπαιρνε μαζί καμιά
φορά ο πατέρας, ειδικά τις μέρες των διακοπών των Χριστουγέννων και
καθόμασταν σε ένα από τα τρία τραπεζάκια που είχε μέσα στο μπακάλικο για
μεζεδάκι με κρασάκι από τα ξύλινα βαρέλια του υπογείου. Οινοχόος ο
Αντώνης. Ο άλλος αδελφός, ο Τάκης, στο ταμείο μην του ξεφύγει καμιά
δεκάρα και ο Ναπολέων ο μπακαλόγατος στη σέσουλα. Το πάτωμα ξύλινο,
στρωμένο με πριονίδι και η γριά μάνα τους στο τηγάνι για την παρασκευή
των μεζέδων. Εγώ δεν μιλούσα. Κοίταζα μόνο και ρουφούσα εικ
όνες. Άλλες
εποχές, άλλα ήθη, άλλοι άνθρωποι…
